کدهای وضعیت HTTP یا (HTTP status codes) کدهای پاسخ استانداردی است که توسط سرور وبسایت بر روی اینترنت صادر می شود. این کدها به شناسایی علت مشکلات کمک می کنند زمانی که وب پیج یا منابع دیگر درست عمل نکنند و مشکلی داشته باشند.
اصطلاح کد وضعیت HTTP در واقع اصطلاح مشترکی است برای خط وضعیت HTTP یا (HTTP status line) که شامل کد وضعیت HTTP (HTTP status code) و عبارت دلیل HTTP (HTTP reason phrase) است.
کدهای وضعیت HTTP گاهی اوقات کد خطای مرورگر یا کد خطای اینترنت نامیده می شوند. برای مثال خط وضعیت HTTP شماره ۵۰۰ که همان خطای داخلی سرور است، از کد وضعیت HTTP شماره ۵۰۰ و عبارت دلیل HTTP یعنی Internal Server Error تشکیل شده است ویا HTTP 50۴ که معنی آن GATEWAY TIMEOUT می باشد. از آن جایی که این خطا یک خطای شبکهای بین سرورها در اینترنت است و یا مسئلهای مرتبط با یک سرور خاص است؛ این مشکل احتمالاَ ربطی به رایانه، دستگاه یا ارتباط اینترنتی شما ندارد.خطای ۵۰۴ Gateway Timeout
معنای لغوی آن وقفه دروازه ۵۰۴ است یک کد HTTP status که از سری ارور ۵XX است. معنی دقیق آن این است که یک سرویسدهنده (سرور) پاسخی به موقع از سرویسدهندهی دیگر که در تلاش برای بارگذاری صفحهی وب یا تکمیل درخواست مرورگر است، را دریافت نکرده است.
خطای کدهای وضعیت HTTP در دو گروه اصلی وجود دارند:
۱- خطاهای سمت کلاینت ۴xx
این گروه از کدهای وضعیت HTTP شامل خطاهایی است که در اثر بد یا نامناسب بودن دستور درخواست وب پیج یا منبع دیگر است و یا زمانی که درخواست به دلایل مختلف قابل اجرا نیست که بطور پیش فرض خطای کلاینت در نظر گرفته می شوند (کلاینت کسی است که در اینترنت جستجو و گردش می کند).
از شایعترین خطاهای وضعیت HTTP سمت کلاینت می توان به خطاهای ۴۰۴ (Not Found)، ۴۰۳ (Forbidden) و ۴۰۰ (Bad Request). اشاره کرد.
۲- خطاهای سمت سرور ۵xx
این گروه از کدهای وضعیت HTTP شامل آندسته از خطاهایی است که درخواست کلاینت توسط سرور شناخته شده و درک می شود، اما سرور توانایی اجرای آنها به دلایل مختلف را ندارد. تعدادی از خطاهای HTTP سمت سرور رایج عبارتند از: ۵۰۰ (Internal Server Error) و ۵۰۳ (Service Unavailable) و ۵۰۲ (Bad Gateway).
می توانید لیست کامل خطاها را در صفحه خطاهای کد وضعیت HTTP بخوانید.
سایر کدهای وضعیت HTTP موجود علاوه بر کدهای ۴xx و ۵xx نیز وجود دارد. این دسته از کدهای خطای HTTP شامل کدهای گروه ۱xx، ۲xx و ۳xx می باشند که به ترتیب کدهای اطلاعاتی (اخباری)، کدهای تایید و کدهای اعمال ریدیرکت محسوب می شوند. این انواع دیگر کد وضعیت HTTP خطا نیستند بنابراین نباید به مرورگر و کاربر اطلاع داده نمی شوند و در صفحه مرورگر ظاهر نمی شوند.
بعضی از خطاهای سیستم دارای عدد کد وضعیت مشابه با کد وضعیت HTTP هستند اما این خطاها متفاوت بوده و پیام و معنی این خطاها کاملا با HTTP فرق دارد و بایستی به شیوه ای متفاوت برطرف شوند.